GECELER...
Gecelerde yalnız kalıp
Ay Işığı’nda ağladığın için.. Deniz Dalgaları’ndan etkilenip.. ... Ve; Uzanıp sahile boylu boyunca Nemli kumlardan çarşaflara.. Üzerine Yıldızlardan yorgan edinip Gözlerini yummadan Allah’a.. Baka baka ufuklara.. İçerinden kopamadan Koparttın da zincirlerini "Ağladın" diye; Hiç, sevemedim geceleri... 02 Eylül 2008 Salı 18:43:35 Gülizar Özlem SARAÇOĞLU NOT: Bu şiir, Fidel KAPLAN’a ithafen yazılmıştır. Her hakkı mahfuzdur. |
Böyle demiş büyük şair Ümit Yaşar Oğuzcan...
Bizim karşılaşmamızda, tanışmamızda; "ilahi" bir güç olduğunu, ikimiz de en başından beri biliyor ve kabul ediyoruz. Bizi birbirimize yaklaştıranın, birbirimizden habersiz, aynı eksende dönen hayatlarımızın, benzer kayıplarımızın, acılarımızın olduğunu bildiğimiz gibi.
Çektiğimiz çile mi? Değil, bana sorarsan. Güzel, derin ve sıcacık bir dostluk, paylaştığımız. Geç de olsa yollarımızın kesişmesinin mutluluğuyla, konuşarak, yazarak, anlatarak sürekli birbirimizi çoğalttığımız, kimi zaman hiç konuşmadan bile anlaştığımız, kıskanılan ve göze gelmesinden korktuğumuz...
Daha yüzyüze tanışmadan, artık iyice benimsediğim, ikinci adım haline gelen "Muhteşem" sıfatını yakıştırdığın yetmezmiş gibi, dostluğumuz yıllandıktan sonra, şimdi de, o çok özel, çok kıymetli şiirlerinden birisini bana; Hiç farkındasızlığınla kızın Pınar'ın ikizi olan Muhteşem'ine hediye ediyorsun...
Adına şiir ithaf edilen özel insanlardan birisi olduğumu hissettirmeyi, bu onuru bana vermeyi, yalnız ve ancak senden, alçakgönüllüğünden, güzel yüreğinden ve güzel bakan gözlerinden bekleyebilirdim...
Sadece; "Ele varlığın için sağol azizim" diyebiliyorum...