UMUDUN GONCASI
Beşikler vermişti Nuh’a
Arif’in Anadolu’su Bense ne şahlar sultanlar çıkarmışım tahta Ne fidelerim üşüdü soğuktan Ne kırıldı dalım ne büküldü açlıktan boynum Dim dik ayaktaydım hep Yoksa öpülür müydü elim ayağım seçimden seçime Bilirler beni Yedi düvele diz çökmemişim Bilirler beni ne şahlara mat çekmişim Ne şahların tahtını başına geçirmişim Bilirler beni ben Arif’in dediği oğullar kızlardanım Kaç bin yılın hasret goncası Açılmaya görsün hasretin goncası Bak gör, kaç cihan güle bezenir baştan aşağı İbrahim ŞAHİN |