Hikaye ulusun birliği hakkındadır.

Bu yurda bu toprağa vermüşük kurban canımız
Korkumuz yoktur akarsa damla damla kanımız

Savaş meydanına girdük sine kalkan iledük
Düşman ateşi yandırmaz tanrıya imanımız

Toplanıp dursak karşıda aramız acamazlar
Bir millet ki bir dilimiz her zaman dermanımız

Atadan kalan taş duvar muhebbetli sohbetli
Yazı soguk kışı sıcak güzeldi eyvanımız

Ata sözlerin okuyup meclisler şerinlikli
Ana dilinden başka yok yazmışuk deyvanımız

Mevlanın adı zikrimiz bütün gönüller birdir
Şehitler cennete girip hakk için kurbanımız

Dil türkmen ana türkmen kan tükmüşük vatan uçun
Telafer’den Mendeli’ye hepsi türkstanımız

Çayır çımandı bağımız renkli güller açıptı
Yıl on iki ayı içinde şirindi seyranımız

Terki vatan olmuşuk uzak illere süründük
Halık bilir din oğrunca olmuştu hicranımız

Dağıldı top hanalar kaçtı düzeni dünyanın
Her insan bir yerde kaldı toplanmazda hanımız

Biz halleden başladuk yemedük haram lukmanı
Biz nasıl haram yiyek haram yemez hayvanımız

Bağların meyvasını yedi gercekten bu millet
Yeşil ağaç yaprak ile bahardı hayranımız

Gettiler kamil olanlar irfan kapısı bağlandı
Milletim göze yormılar yatüptü çobanımız

Gözümüz yolları bekler açılır gülstanlar
Bitecek bu kara günler gelirde sultanımız

BABAOĞLU yorma kendin çok insan düştü gözden
Hoşluğa gelmezdi arif olmasa soranımız



Casim Babaoğlu
IRAK- TELAFER