Yârim Diye
Yârim Diye
Gönül kuşum söz dinlemez Coşar yârim yârim diye Gün açmadan uzun yola Düşer yârim yârim diye. Her gün onca name yazar Mecnun gibi gezer tozar Fikir bilmez, aklın bozar Yaşar yârim yârim diye Arar bulur bezginleri Salı vermiş dizginleri Aşar durur enginleri Koşar yârim yârim diye Göğsü açık, düğme kopuk Ayak yorgun, kanlı topuk Yaşlar yüzde kabuk kabuk Pişer yârim yârim diye Ele gelmez kaşı keman Halden bilmez, vermez aman Bu sevdanın başı duman Şişer yârim yârim diye. Aşka düşen çare bilmez Daim ağlar, bir gün gülmez Acıların sonu gelmez Deşer yârim yârim diye. Hoşoğlu’nun dileğinden Ahlar geçmez eleğinden Bu dünyayı yüreğinden Boşar yârim yârim diye. Mustafa Hoşoğlu |