Elveda
Her şey sevda için
Babamın sancisi Anamın ölümü Ve çocuk ben Kuşlara yem atıyorum Aralarında en güçsüz olana inatla daha çok atıyorum Bir bilinmez zaman Başı açık sonu olmaz Delirmemek mümkün değil Gülüyorum bir el uzattilinca Kederim dağılıyor Sanki zamanım doluyor Güneşli bir gün Medeniyeti ararken bir bankta oturmuş Derin bir türkünün yazgısı olmuşum İstanbul da bir Eminönü ve önünde mısır carsinin Bankerleri seyyahlari velinimet musterileri Anblalara abilere Müstehcen yazarlari arıyorum Ağzımda bir küfür Soruyor gözlerim Zorluyorum beynimi Neyse işte Saçma sapan |
Saygılarla sevgi dolu ilhamlar ve Selam.