Gözlerim yaşardı
yürüyordum
soğuktu üşüyordum güneş olsa da kıştı ne de olsa bir duvar dibinde henüz 5-6 yaşlarında bir kız yanında bir oğlancık ocağını yakmış bir kap koymuş karıştırıyor yemek olmalı canım yavrular içimde bir sevinç yaklaştım uzatıp ısıttım ellerimi alevi dumanı olmayan ateşinden sordum çorbasıymış ocakta işte hayat işte yaşam dedim içimden gözlerim yaşardı Ocak 1989 / Elbistan |
duygu surlarını yıkıp geçen bir şiir.
ben de duygu sağanağına tutuldum
gerçekten...biliyorum bu tip
insanlarımız eskiden de vardı
lakin devremizde bu insanlardan
geçilmiyor artık...Allah yardımcıları olsun,
bu şekilde yönetenler sadece yandaşlarını
beslediği sürece bu yoksulların sayısı frene gelmeyecektir.
çok üzülüyorum.
tebrikler ve saygılar sunuyorum efendim...