Ömer Hayyam Vari dörtlükler
1-
Ondaki dil yılanı deliğinden çıkaran
Ondaki kalem karanlıkta lazer yazan
O arı sütü ben keçi sütü ayranıyım
Kaleminin ve kelamının hayranıyım

2-
Beynimizi oydular içine cin koydular
Güneşi sıvayıp dolunay’ı soydular
Gölgelerinden korkup öcü dediler
Yıldızları hazırı yeyip doymadılar


3-
Ben bir hazır hane-i yağmayım
Yeter yavrularım beni sağmayın
Sizi emzirdim çocuklarınızı da ben
Emzireçeğim ben ana anadoluyum


4-
Toprak gibi üretken verimkar
Su gibi engin, ekmek gibi tatlı
Güneş gibi can sıcaklığı aydınlık
Umut gibi kanatlı,ana yürekli

5-
İnsanoğludur ölücanlar sanılmasın
Kabarmaya görsün bir kiz deli yüreği
Mayalı ekmek, bahar toprağı olur
Gül açar karda bahçivan yanılmasın

6-
Güneş kalmış kara bulutların ağında
Fukaranın umudu karasinek yağında
Kurtulamadık gitti emperyal devinin
Anadoluyu yutmak isteyen dudağında

7-
Dere kenarında mutlu birer sazdılar
Sonbahar nedir, kış nedir bilmezdiler
Tüm mevsimleri bahar yaz sandılar
Saray dedikleri yere şu mezarı kazıdılar


8-
Anadan doğma sıfır Km yüreğim
Suların girdabında kaldı küreğim
İnan gürcüm sanadır gönül borcum
Bu baharda mutlu olmaktır dileğim

Not:
Eski notlardan
Defter No 9/ Elmadağ