mevsim duyumlarıkıyılar bizi var etmeye gelen azdan sonra koparız ekranlarımızdan ramazandan ve pidesinden gelen çekimli koku beni aramadım duyabiliyorum göğün damladığını, uçabildiğini damladamla zırhından toprakların çoğumuz ağaçları bilmezdi eğri bir ferahlıkta taş bineği sapanları, gönülsüz biçilmeyi duyuyorum benden sonra, bin tanenin sen ettiği seni ellerin parmak tanesinden fazla vursa da kaç baharı zemheri dense belki inanırdık bir olandan gelene yüz vererek parmak kızların dokuduğu sonsuz ve süreli evreni çok büyük geliyor her şey ve noktanın dağ ağırlığı çeken kıyameti iyinin koşuşturduğu vakit günün göç gecesi aksanlı adamlar heceliyor anadolunun dirilmeye talip alfabesini ş- |