Çocuk
Gölge beşikte,ölüm saçlarında el izi.
Yüreği yaralı oyuncaklarda, Demini almamış kirli insanların parlamakta ayak izi. Yağmur bebeği beklemekte, bebek beşikte, gözleri buğulu beşiğin. Ahşap hüzünler boğazında düğüm, gözleri rüyalar damlamakta Çakıl taşları beslemekte denizi. Deniz hayatın okuyla yaralı, yokuş çıkmakta dudağındaki çatlak izleri. Çatlaktan kan sızmakta, satır aralarında ağlamakta hayat. Saatlerin akrep anlarında yitikler beklemekte, Yelkovan geri dönüşü olmayana doğru ilerlemekte, Saat yitiklere çalmakta. Çocuğun gözlerine sevdalı hüzünlerde, Ruhunu zincirden kurtarma çırpınışları fışkırmakta, Açılıvermekte kitap sayfaları, zamanın duran anlarından sararmış. Dağların rüzgârı soğuk esmekte Kızıl yapaklar üflemekte hayatın şarkısı Titrek Oyuklar oluşmakta geceyi avuçlayan çocukta Karanlıklar yumruk olmakta oyuncaklarda Acı tebessümler yağdırmakta çocukluk, yüzü güleç Kendini bulmakta kelimeler, hayatın yüzen kitabında Çocuk beşiğe sığınmakta, Eksik notalı, hüzne dokunan bir şarkı başlamakta Çocukluğun beyazının, siyaha yolculuğunun sırılsıklamlığının üzerinde Çocuk ölümün okşadığı saçlarına sarılmakta Hayatın sayfalarına nemli gülücükler savurarak |
Hayatın sayfalarına nemli gülücükler savurarak
Tanıyorum ben böyle çocukları hemşerim.
Malatyanın kırsal kesimlerinden.
Ülkemin pek çok yerinden
Anası ağlamasını bile gizler
Çünkü erkeğinin yanında ağlamayı utanç sayarlar.
Çok güzel ve etkileyciydi...Güzel dizeler.
Yürekten tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.