RÜZGÂR DÜŞTÜ, ÜŞÜDÜ( 5 )rüzgâr ilhâm efendiyi yolladı sabah sabah bendenizi hüzün şairi ilân etti "gıdıkla da güleyim benden şair olmaz ki" kaldı ki hüzünlerimi çoktan aldırdım sinirlerimi yağmaladım çalakâlem yazmaktayım... . . . kalemim ucundaki börtü böceğin sesiyle uzun yollardayım yolun sonu yok yolu yok, yol var, yolcu çok elimde dikiz aynası seyirci rüzgâr, arkamdan iteliyor gözkırpıyorum, görmüyor teni bronz, güneş yakmış belli ki . . . sistem içinde sistemi gıdıklıyorum tık yok vallahi, konforu yerinde yan gelip uzanmış sere serpe yollar patika duraklar dağ, ova strateji her zaman mâhkumdur düşmeye çukurlara ben düştüm gelsin sıradaki! ayşe yayman |