Kaybolmakkaybolmuştum gecenin ıssızlığında tek bir ışık yoktu hayattan yana her şey canlanıyordu sağımda, solumda yolumu arıyorken yıldızlara baka,baka çıkıp gitmişim dünyadan hangi diyar, hangi bilinmeze neden sonra geldim biraz kendime. auş dallar rüzgarda eğilirken otlar adımlarımın ritmine göre çıtırdıyordu korkunç olan büyüyen karanlık aya sitem ettim çıkmadı bir anlık yürüyor koşuyor duraksıyordum ne kadar yol aldım bilmiyordum birden ayaklarımda yer kayboldu sanki derin bir dehlize düşüyordum şafak söküyordu uyandığımda yatıyordum coşkun çayın kenarında bacağım yara almış kanıyordu kartallar tepemde uçuyordu nerdeyim nasıl gelmiştim bilmiyordum nasıl dönececeğim. sonra dedi ki bir ses daha ne yattıyorsun her sabah geç kalıyorsun. |