UMUTLARIN TUKENIŞi
Gökyüzü gürledi
Daglar bulutlara inat yer değiştirdi Dereler kükredi Ovalar avazı çıktığı kadar bağırdı Geceler gündüz Gündüzler geceye karıştı Ağaçların sesi rüzgar ve fırtınayı yerinden etti. Binalar oyuncaklara inat darmadağın oldu İnsan sesleri gök gürültülerini bastırdı Karıncalar kaçabildi Kuşlar uçabildi Ama akşamın yorgunluğuyla yuvalarına yerleşen insanlar Başlarını çıkaramadı bir daha Ve göremedi gün ışığını Çığlıklar yükseldi arşa kadar Kimseler yoktu el uzatacak bu feryatlara... yine de bir umut dediler Çırpındılar can havliyle sabahlara kadar Nankördü rahat yatağında yatanlar, Afet büyüktü beklediler Afat’ı Kızılayı VE de asker evlatlarını...saatler geçti Sesler kesildi Alana yerleşenler Sadece ve sadece cesetlere eriştiler Bir köy, bir ilçe, bir il, bir bölge silinmişti haritadan... 6 Şubat kapkara puntolarla yerini aldı Silinmeyecek artık hafızalardan... DAĞCI 21 Mart 2023 |
*** UMUTLARIN TÜKENİŞİ *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...