UMUTSUZ VÂKA
UMUTSUZ VAKA
Göz pınarlarım kızıl kan ağlarken Güldün ama güldürmedin gül iken Aşk ateşin ciğerlerim dağlarken Bir yudumcuk su vermedin sel iken. Kalbim kanattı gül bildiğim diken, Eller tuttu elimden, el; el iken. Bir gün mutlak benim olacak derken, Sen hep kaçtın gönlüm sana "gel" iken. Durmadım, yılmadım sana koşarken, Yollar geçtim kıldan ince tel iken, Bahtsız bağrım hayalinle coşarken, Esmedin bir nefes bile; yel iken. Kemal Karapıçak - İZMİR |