Erzurumlu İbrahim Hakkının herkesin bildiği güzel ve uzun bir şiiri vardır. Bir yerinde şöyle söyler Kadri Hocam;

Bir işi murad etme
Olduysa inad etme
Hak'tandır o reddetme
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler.

Rabbim neylerse güzel eyler.
Bildiklerimizin yanında bilmediklerimiz de var. İşin o boyutuna hikmet diyor bilenler.

Lakin bunları bilsek de insanız... aciziz.

Sabırsızız aynı zamanda.

Bu sabırsızlık bende de var.
Hem de bol miktarda... maalesef.

Rabbim bizi afetlerle sınamasın; yâr ve yardımcımız olsun.

Konuyla alakalı çok beğendiğim, ders çıkardığım bir hayat hikâyesi vardır;

İmam-ı Azam Ebû Hanife, ticaretle de iştigal ederdi. Bir gün talebelerine ders verirken adamın biri telaşla yanına geldi ve “Ya İmam, gemin battı.” dedi. Ebû Hanife’nin ticari mallarını taşıyan gemiyi kast etmişti. O, bu habere: “Elhamdülillah” dedi. Adam çekip gitti ve tekrar yeni bir haberle çıkageldi: “Ya İmam, yanlışlık oldu, batan gemi senin değilmiş.” dedi. Bu habere de aynı cevabı verdi İmam ve: “Elhamdülillah” dedi. Haberi getiren adam hayrete düştü. Biri kötü diğeri iyi, iki haber getirmişti ve Ebû Hanife ne sevinç ne de üzüntü alameti gösteriyordu. Şaşkınlıkla sordu: “Ya İmam, her iki habere de ‘Elhamdülillah’ dedin. Bu nasıl hamd etmek böyle?” İmam-ı Azam: “Sen gemin battı diye haber getirdiğinde kalbimi şöyle bir yokladım. Dünya malının gitmesinden dolayı en küçük bir üzüntü yoktu. Bu nedenle Allah’a hamd ettim. Batan geminin benimki olmadığını bilince, dünya malına kavuşmaktan dolayı kalbimde bir sevinç yoktu. Bu hâli bana bahşettiği için de Allah’a şükrettim.”

Eyvallah.

üzgünüz çok hem de
hem gücümüz de yetmiyor
her yeni gün yeni umutla uyanıyoruz lakin elden de bir şey gelmiyor
üstadım...
ne ara sonlanacak bunca acı ve hüzün?
kuluz ve de aciz
lakin nefsine tapanlar ve muktedir olanlar yüzünden çalındı çok şey

her anlamda kaybolduk kaybettik

Allah bizi selamete çıkarsın yardım etsin

sevgiyi insanlığı şiar edindik de ne oldu?

hey gidi hey!!!



selam sonsuz saygımla kıymetli hocam