Bütün istikamet ti bir vücûd
Kapılar açık semaya doğru
Başlamıştı hikaye ilk kuruluştan yaratılışdan
Bu yana ve bütün her şey hücumsuzdu



Belki denilir gibi bir hayatı gözlemiyorduk
Ve asılsız bir durumun güzergahında bulunmuyorduk
Birden yerin kulağından haykırıldı toprak
Söyleyeni dinledim söyletenden ötürü
Bir boşluk değil her yeşil ve bir boşluktan mavi çoğalır nasıl Tanrısal buyruk



Mertlik denileni illete salıp daracığına mevsimleri türeten sahipsiz bir tutkunluğun meyvesine kanar olundu

Yel değirmenlerinin vurduğu rüzgar yüzümü ıslatıyor sık sık hararetle figan ettiği
Çığlığı duymakta çok yüreklice ki yok olmuşluk yok ki bunda uyarıldık elbette




Güllerin tutunduğunu çürütmek var ya meğer fosilden çürümüş yoğrulmuş her bir kağıt bir imlada sadeleşir bak gör göğ nasıl vardırıyor hitaba


Acıtmadım kendimi
Terimi sürdüm bak tuzdan da gafil değil ya
Yaprakların mevsimi elbet dönüyor dünya


Çakıl taşlarında tek marifet mağfirete erene Taif’i çağırmadı ümmetimin seyyarında seyirci değilim ki Seyredici seyir ediyor bağışlanmış bir kapım at taşı da uğramaz diyarıma ....



Emine Sezek Akbaş (Mahza Enda)