ZAMAN YOLCUSU
Çocuk iken yere düşüp çarptığım
Dizimdeki yara kanar içimde. Akşam duvara gölgeler yaptığım İsli lamba yanıp söner içimde. Toprak yola, yalın ayak değdin mi? Boz bayırın yamacından çüğdün mü? Ateş yakıp değnek, mengür eğdin mi? Özlem denen bir kor yanar içimde. Zehmer ayı kapıdadır gözümüz Lapa lapa köz tutardı özümüz Soğuk vurur tunç olurdu yüzümüz Saçaktaki karlar donar içimde. Hatıralar benliğimi sarıyor Gece gündüz kıt aklımı yoruyor Dere tepe beni benden soruyor Yol üstünde akan pınar içimde. Hidayet’im selam söyle obana Kurda, kuşa cümle yazı yabana Kırk yıl önce bağrı yanık çobana Gölge olan koca çınar içimde. Hidayet GEDİK |