Bir kez daha haykırdım korkumu bu gece
Karanlıklar uğultulu,yıldızlar öfkeli
Gitmek geldi içimden, gitmek ıssız adalara
Sol yanımda bir ses ;
’ Hep burada kal bırakma anne ’
Soluklarını duyayım dualarında
Bir kez daha yıkıldım gözlerinden uzak !

Bir kez daha haykırdım yalnızlığımı bu gece
Ses veriyordu uzakta servilerdeki uğultular
Çile gibi sardım zamanı boynuma
Yine akşamın sesleri, korkular penceremde
Artçıların o akrep soluğu yüzüme vuruyordu
Bir buz dağı kadar soğuktu içimdeki hicranlar
Ey ! acımasız ey Şubat artığı yaralı yüreğim
Beni bir kış nöbetinde vurdular

Zamanı vurasım gelir,en karanlığında gecenin
Bir rüzgar savurur içimin sokaklarını
Ürperirim,üşürüm,sıcaklığını ararım ellerinin
Ağrılar başlar o an küçücük yüreğimde
Kederli yatsıların hüzün seslerinden
Dualarım semaya çıkar fersah fersah

Sıcaklığını kaybeder ellerim
Gözbebeklerimde resmin ışıldar
Umutlar yeşerir Sonbahar yüreğimde

Boğazımda düğümlenir hüzün şarkıları
Senin için şiirler dökülür dudaklarımdan
Beni ısıtacak nefesini ararım o anlarda
Hayalin durur karşımda işte
Ve sesin gitmez kulaklarımda
Bir kez daha dolar sıcak yağmurlarım
Dolar taşar pınarlarımdan
Ruhumda hicran sonsuzlaşır sonsuzlaşır


Günay Koçak

9.3.2023