BİR KADIN
Bir kadın;
Oturmuş avlunun başına, Bir tutam çalı almış eline, Kırpıyordu tahrayla… Bir kadın; Maviye çalıyordu gözleri, Bol geliyordu giysileri, Kurumuştu bilekleri… Bir kadın; Öylesine yavaştan hareketleri Arada bir çeviriyordu boynunu, Bakıyordu uzun uzun geri… Bir kadın; Yine döndü baktı geri, Bekledikçe derinleşti, Yüzündeki çizgileri… Bir kadın; Ne gelen vardı ne de giden, Boynunu taşımaz oldu beden, Kavuşmak istiyordu hemen… Bir kadın; Çaresizlik sarmış bedenini, Çaresizlik, dağ gibi çöker omuzlarına… Anladı ki, gelmeyecek! Yar… Gelip Gözyaşın silmeyecek. |
Güzel ve duyguluydu şiir.
Kutlarım gönül sesinizi.
Saygıyla,esenlik dilerim.