ÖMÜRDEN YAPRAK DÜŞTÜ
Zaman uzadı aktı, ömrümün üzerinden.
Yıllar akıp giderken, ben öylece bakmışım. Tam yarım asır olmuş, o heyula günlerden. Geri de anı ile bir hayat bırakmışım. Kendime hükümsüzüm, bilmem ne biçimdeyim Kement yok, set tutmuyor bir hengam içindeyim. Hayat sinemasında, figuran seçimdeyim. Yenik düşmüş hayata, bende çelme takmışım. Zaman koştu ben koştum, ben sonunda yoruldum. Gönlümde seher yeli, ayaz ile kavruldum. Çatlamış yüreğimin, acısıyla doğruldum. Ben hayat kovuşunda, verimsiz çorakmışım. Bugün mevsim ilkbahar, yıllar küskün, yol yorgun. Bu garip unutulmuş, anılar yemiş vurgun. Elimde gönül pastam, mumları baya solgun. Gönlümün ateşinden, mumları mı yakmışım. Bulutlar alkış tuttu, ben ad günü kutladım. Denizin dalgasından, sevgiyi kucakladım. Dadaşım yaşlanmışsın, bunu yeni anladım. Bu yılda böyle bitti, su vermez kurakmışım. 05.03.2023 Muammer KARS |
Kalemin susmasın
___________________________selamlar