TEK DÜNYAM SENSİN...
Oturdum bahçeme, karşıki dağlara baktım
Kuş cıvıltılarına bıraktım kendimi Hasbıhal ettim kedilerimle Köpeklerimin melül bakışlarına daldım Başımı kaldırıp sırlarla dolu maviliğin Sonsuzluğunda kaybolup gittim Seni sordum tılsımlı esen Melteme, kuşlara.. Pencere önünde yolları gözleyen biri varmış Sokakların sessizliğine gömülmüş Geçen yılların ihtişamı Yaşlı ela gözlerinin önüne serilmiş Martıların çığlık atan avazlarına içerlemiş Ah! Keşke ayrılık olmasaydı Balkonumda kırmızı sardunyalar solmasaydı... Yürek toprağıma diktiğim mavi güle su verdim Diz çökerek önünde dudaklarımı sürdüm Yapraklarına, tomurcuklarına... En sızıntılı şiirlerimi okudum fısıltı halinde Dallarını okşadım dikenleri bata bata Hislerim akarken kalbinin en derinliklerine Parmaklarımdan akan kan Suladı toprağımı can suyu niyetine Anla artık sevildiğini, tek dünyam sen olduğunu!.. Zafer Direniş ... |