AĞLA
Bilge adam eli şendi toprak
Tomurcuklarından nefes gökyüzü Boynu bükük kaldı filizlerin Kardelenler susuzluğu Çatlamış yanaklarından Ayaz nöbetlerinde titrer Zelzelesi boş beşikler Ağıt gözlerim Ağla… Ağla gözlerim ağla. Süzülmüş bulutlar pınarı kurumuş Hasret sarmış bağları Irgat yuvaları dağılmış Cıvıltıları sus kuşların Nerede hani aydınlık bulutların Ey yaslı gökyüzüm! Ağla… Ağla gözlerim ağla. Çobanyıldızı son vakit şafağı Zaman yolculuğu kaygan Göz (k)alır kilitli sandığı hatıralar Sancılanır… Yanık genizlerinde tüter Ağla… Ağla gözlerim ağla. Mavi göğün gökkuşağı özlemi Enkaz altı çukurlar yarası Toprak kokar ormanların gözyaşı Örenler diyarı yıkık tabela Âşıklar durağı al sızı İsyankâr kaderim! Bu nasıl yazı? Ağla… Ağla gözlerim ağla. |