İnsan çok vefalı olmaldır,öpülecek eli öpmelidir
sıkıntılı,kötü günlerinde daim yanında olmalıdır.

VEFA ÜZERİNE,
bir Adam yaralı parmağını hemşireye sardırmaktadır
eşim huzur evinde ben yemeğini yedirmeliyim der
hemşire,eşinizin ne hastalığı var acele ediyorsun der
maalesef eşim Aizeymir hastası beni tanımıyor der
Hemşire seni nasıl olsa tanımıyor,bu acelen niye der
gerçekten beni tanımıyor ama ben onu tanıyorum der
ben onu tanıyorum,ben onu tanıyorum,tanıyorum der
vede aceleyle huzur evine gider ona yemeğini yedirir

DOSTLUK ÜZERİNE,
baba oğul oturularken,baba oğluna çok dostun varmı der
oo baba benim tahmin edemiyeceğin kadar dosum var der
peki deniyelim der,bir keçiyi kesip çuvala koyar onlara götürür
başımdan kötü bir olay geçti çuvaldaki bu ölüyü gömelim der
bütün dost billdikleri,başım belaya girer diyerek geri çevirir
babasına içinde ölü keçi olan çuvalıyla babasına üzgün gelir
işte gördün sahte dostları der ve şimdi şu dostuma götür der.

oğul,baba dostuna gider,babamın sana çok çok selamı var der
başıma çook kötü iş geldi,ölü bu adamı bahçene gömelim der
baba dostu, gel hele içeri bu ölü için bir çare arayıp bulalım der
baba dostunva çuval bir sınamaydı,gerçek dost sınamasıydı der
çok efalı baba dostu Onu ağırlar,izzet ve ikramlarda da bulunur
evine o kanlı çuvalıyla gelen oğul,baba çok çok haklıymışsın der
dostunum diyen,dost olmuyor,hakiki dost kötü gün dostmuş der.

ABDULKERİM KAYA.EMEKLİ VAİZ.28.02.2023.ANKARA.