GÖMÜN BENİBugünü yaşamadım. Dünüm yok benim. Yedi yaşında çocuğum. Sabaha karşı afet vurdu. Duvarlar üstüme geldi. Gözlerim görmüyor, Dilim konuşmuyor. Üç gün oldu üşüyorum. Gömün beni. Gideceğim yere gideyim. Annem ordaysa beni sarar. Babam kollarına alır. Bacım gözyaşımı siler. Korkmadan yürüdüm. Yaşamadan öldüm, Enkaz altında soğuğa direndim. Elimi tutacak el gelmedi. Çığlığımı duyan olmadı. Yürüyemedim Kimsesiz kaldım. Gömün beni Vardığım yere vardım. Gördüklerimi gördüm. Kanatlarım kırık uçamıyorum, Kalemim kırık yazamıyorum, Karanlık bastı korkuyorum. Gömün beni. Dönülmez yoldayım Geri dönemem. Bilinmez yerdeyim Söyleyemem. Bırakın, Artık uyuyayım. Rüya mı gerçek mi? Bileyim. Gömün beni…. Kahraman VARDI |
Şiir alıp götürdü.
Milletimizin başı sağ olsun.