İLİKLERİME KADAR ÜŞÜYORUMİLİKLERİME KADAR ÜŞÜYORUM Gecem gündüzüme karıştı Uykular haram, girmez gözüme iliklerime kadar üşüyorum Isınmıyor yüreğim Kara kışlar da kaldı Masum bir çocuğun gözlerinde, Acılı bir ana, babanın yüreğinde, Yarenini kaybetmiş bir bacının gönlünde, Felaketimi görüyor donuyorum! Sabahlar olmak bilmiyor İki elim böğrümde kaskatı kesildim Nefes alamıyor, boğuluyorum anne! Bu ne ızdırap, işkence Allah’ım? Al yanaklı, boncuk gözlü çocuklarımı, Elleri nasırlaşmış, yüreği çilekeş, Analarımı, babalarımı, kardeşlerimi.. Enkaz altında canlı canlı bıraktım anne! Gülen gözlerimden, Sevgi dolu yüreğimden, Dert sandığım yüklerimden, İnsanlığımdan utanıyorum anne! Boynu bükük, yetim, öksüz kaldım Geleceğimi, hayatımı acımadan çaldılar Umutlarımı, hayallerimi koparıp aldılar Yüreğime ak kefen değil siyah kefen giydirdiler Tir tir titriyor donuyorum anne! Sessiz çığlıklara gark oldum Sesimi duyan olmadı anne Göçüp gidiyorum bu yad ellerden Sakın üzülme, Yaşarken öldük anne! 16.02.2023 Ankara P.ÇETİN |
Emeğini yüreğini selamlıyorum