HAYAT GEÇER Mİ BÖYLE ( 949.)
Yol uzak caresizim yanına gelemedim
Ben burada sen ise gurbet ellerindesin Ben nice ahlar çektim ne kahırlar yüklendim Söyle sevgili söyle hayat geçer mi böyle Sensiz uyuyup sensiz uyanınca sabaha Umutlarım tükendi kaldım karanlıklarda Nedir bu çektiklerim bu ne püsküllü bela Söyle sevgili söyle hayat geçer mi böyle Rüyalarımda sardın sıcacıktı bedenin Öyle bir mutluluk ki ne anlatmak mümkün değil Nedir sana duyduğum bu aşkın nedeni ne Söyle sevgili söyle hayat geçer mi böyle Sevda yangınlarının silinmez iziyim ben Sevmek suçmuş bilmedim cezama razıyım ben Bunlar reva mı bana nedir günahım benim Söyle sevgili söyle hayat geçer mi böyle Fatma Ayten Özgün |