Bütün adresler ölü şimdi
Kalmadı ne bir mektup
Ne de ibret alacak
Her bir şey kırık işte
Toprak, beton ve hayat
Yürekler bile moloz yığını
Bari umut kalsın Allah’ım
Çoluğuyla çocuğuyla
Bu şehirler tekrar kurulacak

Ne çok ders aldık Allah’ım
Hiç de ibret alamadık
Yine işiten kulaklarımızdan
Bakmaktan başka işe yaramayan gözlerimizden
Ve yetmeyen ellerimizden utandık
Huyumuzdur, tekrar utanacağız
Yine de bu kadar ölüm fazla
Bu kadar donmuş ağız
Biz ki her günün sonunda
Sana yine yakaracağız

Allah’ım, illa bir şeyler yıkılacaksa
Birbirinden çürük huylarımız var
Sorunu hep başka yerde arayan
Aldanışa olan bu aşkımızı yık
Her yıkımdan sonra sapasağlam kalan
Bu cehaletimizi hak ile yeksan eyle
Ders alacak akıl bırak Allah’ım
Bize sebepler planına uymayı öğret
Fiili dualarla gelelim sana
Acılar birleştirmesin bizi
Mutluluk birleştirsin artık
Kalmayalım bir daha
Ne enkaz altında
Ne de enkaz üstünde
Böyle çaresiz, böyle haykırarak