Yıl 2019 ’da yazdığım bu şiir ;
O zamanlar güzel memleketim canlı, dipdiri , renk renk yaşıyordu ama nedense bana, sızı olarak bir şiir yazdırmış o zamanlar. "İçimi sıkan bir şeyler var bu memlekette"diyordum çoğu zaman; belki de 7 kez yerle bir oluşunu bildiğimden belki de kıyametin kopacağı amik ovasından veyahut amik gölünün suyunu çekişinden...

Bir rüya olsa da uyansam.

Ey içimin sızısı asi,
Defalarca yerle bir olmuş şehrime;
Korkmaz mısın?nehri yataklık etmeye.

Ey içimin sızısı asi,
Ters ve bulanık akan suyuna,
sanki içimi dökmüşüm gibi;
kim kokardı senin kadar
Söyle kim kokardı ey Asi !

Ya kim korkardı !
Kim korkardı içimden,
papazla imam arkadaş,
Çan ve ezanı duyururlar
bin yıllık, yeraltı yüzbinyıllık
fay kıkırdayan kulağına...

Ey içimin sızısı,
kozmopolitik antik şehri
Sanki umuda sırt dönmüşüm gibi,
Güneş dağlarından batmayı bekler;
Sıkıca dizlerime kapandığım vakti...

Bir tutam anı
Kazanı yanıp taşırılmış şeffaf huzur ;

Anonim:
"Beni bulamazsan üzülme
Eşyalarımı bulacaksın
Kestiğim taşları, açtığım yolları
İşlediğim heykelleri bulacaksın
Ve göreceksin ki binlerce yıl öteden
Parmak izlerimiz değecek birbirine "

Hatay/ Asi nehri