Şubatın altısı sabaha karşı
Savrulduk uykuda yerle bir olduk
Canhıraş feryatlar döverken arşı
Bak yine toprağın altını bulduk.

Birer kum yığını paslı binalar
Enkaz dağlarına dönen şehirler
Çaresiz babalar, dertli analar
Gözyaşıyla çağlar yaslı nehirler.

Asırdan uzundur duyulan acı
Göçüğün başında dakika, saat
Kanayan yüreğin nedir ilacı?
Canını kefensiz gömerken heyhat.

Acıdan milletin payına düşen
Ruhumuzu sarsan kaçıncı deprem?
Bağrını delerek derdini deşen.
Kaçıncı ızdırap, kaçıncı elem?

Kim düşürdü bizi perişan hâle?
Yaşanan gerçek mi yoksa yalan mı?
Desene allaseñ bakıp ahvale
Ölen mi kurtuldu arda kalan mı?

Memleket üstünde kesif bir gaflet
Bilmem havasından bilmem suyundan
Ders olur mu dersin bu son felaket?
Vazgeçer mi acep huylu huyundan?

*

Sanmayın sahipsiz, sanmayın garip
Yüreğinde sevgi, şefkat, merhamet
Dün olduğu gibi el ele verip
Bu zor günleri de aşar bu millet.


11.02.2023
Salih ERDEM