-ANNE!-Hapsoldum moloza, etrafım duvar Elimle toprağı eşerim anne! Buz tutan kolonlar soğuğu kusar Düştüğüm dehlize, şaşarım anne! Korkmadan ölüme, koşarım anne! Dakkalar çok uzun geçmek bilmiyor Tükendim desem de beden ölmüyor Bilirim senin de yüzün gülmüyor Talihsiz ahvali yaşarım anne! Korkmadan ölüme, koşarım anne! Sensizlik ne acı, kimse tatmasın Fırlatıp uzağa tutup atmasın Gönlünü sevgiye hiç kapatmasın Dünyayı uğruna, boşarım anne! Korkmadan ölüme, koşarım anne! Enkazda ümitler, ekmek gibidir Irmağı içime çekmek gibidir Dikenli yollarda sekmek gibidir Elini bir tutsam, coşarım anne! Korkmadan ölüme, koşarım anne! Tarifi zor imiş, şu an sonumun Tespiti yapılmaz darda yönümün Değişti son rengi, yüzde tonumun Gevşeyip uyumak, başarım anne! Korkmadan ölüme, koşarım anne! İsmail SÜKLÜM 11 Şubat 2023 |