Bütün kalemler SENİ YAZAR.
Ne varsa KAİNATta,
Seninle başlar,
Sana döner…

Sevgiyide sen yarattın,
Nefreti de
Cahil bıraktın ,hayvan oldu.
Sevdin,akıl verdin,
Adına İNSAN dedin.
Bezedin de dünyayı,
Akıl almaz şeylerle,
Gecemizi aydınlattın
Gökyüzünde kandillerle
Yürek verdin bize,
Ne büyük NİMET..
Sevdik,çogaldık,
Oysa hepsi birer emanet..
Toplansın diye bütün insanlar huzurunda,
Eylendik durduk bir zaman dünyada
Yaprak bile titrerken yerinde,
Biz kibirlendik..unuttuk SENİ
Yine de kesmedin bizden umudunu,
Hergün yeniden dogdurdun güneşimizi.
KUL bile olamadık,
Yaptıklarımıza bir baksana…
Yine de KULLARIM dedin,
O yüce KİTABINDA.
Ayırma bizden biran bile gözlerini,
Sana muhtacız aldıgımız her nefesi..
Sen bizi YARATANSIN,
Biliyorsun ACİZiz
Sen olmasan biz,
Aslında bir HİÇiz
Zaman zaman kızsan da bize
Biliriz, rahmetin, gazabından çoktur.
İçimizdeki yangınlar bize yeter,
CEHENNEMİNİ SEN,
Seni tanımayanlara günder…
Ne kadar ŞÜKRETSEK azdır nimetlerine,
Hediye gibi sanki, verdigin renkler, bize,
Bin yılda yaşasak,varacagız huzuruna,
Ne olur affet TANRIM…Bakma kusurlarımıza.
Beşeriz.elbet şaşarız,
Yeter ki bizi,dogruluktan ayırma…
Ne küçük şeylere aldanıp,, kanıp,
Nasılda çıkıyoruz yolumuzdan
Oysa hayat bir nefeslik
Onuda çoktan tükettik üstelik..
Pişmanlıgımız her zerremizde..
Işıl ışıl parlasın,baktıgın yer
Ne olur bize İZİN VER..
GÖNLÜMÜZDE SENDEN BAŞKASI OLMASIN…
Bu hayal aleminde,bizi,
Hayallere daldırma
Sen ALEMLERİN SAHİBİSİN.
Bizi,bize bırakma..
Ne ögrensek senin ilminden yana
Hepsini toplasan DERYADA DAMLA.
SEN BİZİM RABBİMİZSİN.
CAHİLLİGİMİZİ YÜZÜMÜZE VURMA.
Biliyoruz yok bize ihtiyacın
VARLIGINLA ŞEREFLENEN BİZİZ
Bu küçük ellerimizle yaptıgımız duaları,
RAHMET DAGLARINDA KAZI….
Toplanıp bölük bölük gelince huzuruna,
Bilmem Hangi yüzle bakacagız yüzüne,
Tek umudumuz ENGİN RAHMETİNDİR.
Sevgiyi bize armagan eden ,
YÜCE ALLAH…
ELBET..BİR AVUÇ KULUNU,
CENNETİNDE SEVİNDİRİR…

Turgut CENGİZ eylül 2008