Hayatın yansıması
Yavaş seviyorum hayatı Hüznüne aldırmadan
Rüyalara kapılmadan kabuslarda kaybolmadan Yavaş yavaş ölmeyi diliyorum Kibrime yeniliyorum Yine savaşarak kaybediyorum duygularımı Hislerime yenik düşüyorum kendimden olmayı tercih ediyorum hiszileşiyorum Bir beklentiyle uyuklarken umutları darmadağın edilmiş bir ben buldum aynanın karşısında Umut kalmadı 43 yıl kaybedilmeden beklenilmez ki Hayatı kirletmiş umutlarım karalanmış Bir çift gözün renginde yüzen bir kız çocuğu Körelmiş bir kız çocuğuna sesin nasıl yansır gözlerine |