Ben, gece ve yalnızlığım
Soğuk kavuruyor yorgun yüzümü ,
Yağmur süzülüyor şakaklarımdan , Bir elim yırtık paltomun cebinde buz gibi , Diğer elimde sönmesin diye uğraştığım cigaram , Akşam çöküyor bütün ağırlığıyla sokaklara , Başım önde tek tek sayıyorum kaldırım taşlarını , Yorgun bacaklarım isyanlarda bir ileri bir geri , Loş sokak lambaları aydınlatıyor yavaştan geceyi , İşte her gün hep böyle , Ben , gece ve yalnızlığım. Sebepsiz bir ağırlık bütün bedenimde , Belki elli yılın verdiği bir yorgunluk , Düşüncelerim sığ , sabit ve soğuk , Sol yanım yakıyor tüm bedenimi , Sağ yanımda tutunduğum saflık , İşte her gün hep böyle , Ben , gece ve yalnızlığım. |
Sevda bu olsa gerek.
Saygılarımla.