İlâhları yendiminançlarımı sorgularken duyduğum sesleri gıyotine gönderdim lime lime kansız bir edebiyat çıktı manşetime memnuniyetim,uçmaya hazır şeffaf kanatlarımaydı yerçekimsiz duygular istediğim tüm renkleri veriyordu özgürlüğüme.. hayatların özcanı’nın içindeki ’dahiyane nefreti’ çıkardım düşlerimden kadimci efsane masallara ihanetimi yazdım yalana tapınmalar isyanına göz sürerken.. tanrısı olmayan ilâhlarla tanışıklığım yok etti evrenimi zorunlu ve zarif bir kabuldü ruhumun yaratısına verdiğim katkı.. yani,hiçkimse benim için bir hiçti..! dolu dolu düşündüm şiirler karargâhındaki ilhâm çadırını manâsızca üretilen dizelere kim sürüyordu efsunu aksak bir maneviyat ezgisi yayılırdı kimliksiz kalemlerden göç duyguları elemle sürgünlere karışır ebediyeti beklerdi ölüme inananlar.. şair sıfatlı meczuplar pazarında tezgâhımla yok oldum aramayın kadavramın bistüri çiziğine dökülen silueti saçımın teli toprak koksa da, inançsızlığın aslıdır ! ruhuma ant’la içtiğim insanlara ve tüm ilâhlara bakışım... .. |
*** İlâhları yendim *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...