Öyle bir yolki; zaman, gece gündüz gidilen,
Bu yolda yolcuların, ardı hiç kesilmiyor.
Belki yokuş aşağı, hızla akan bir nehir........

Bir durak, bir istasyon, hayat mayat denilen,
Gelenler ve gidenler, artıyor eksilmiyor.
Yol üstüne kurulmuş, sanki büyük bir şehir.........

Şehirde mola verip, ihtiyaç giderilen,
Bir handır yalan dünya, yenilip içiliyor.
Kimine baldan tatlı, kimine acı zehir...........

Sayılıdır saatler, bu handa geçirilen,
Kimseye bir saniye, fazladan verilmiyor.
Vakti dolan anında, hemen arka kapıdan......

Kısacıktır ömürler, harcanıp bitirilen,
Tüketenler gidiyor, giden geri gelmiyor.
Tekrar girmek içeri, imkansız bu yapıdan........

Kazançtan daha çoktur, eldeyken yitirilen,
Yolcuların pek çoğu, benim gibi bilmiyor.
Nerden gelip nereye, gittiğinden habersiz..........

O kadar gafildirki, yola yolcu edilen,
Yaşarken ölüyorda, ölmeden dirilmiyor.
Bu yolun bir çukurda, bittiğinden habersiz........

Ramis Atlık