İSYANKÂR NAĞMELER
Cemâlini düşte izledim durdum
Gözlerim hüsnüne giriftâr oldu Aşkımı herkesten gizledim durdum Kalbimin esrârı âşikâr oldu Âşıkları sermest eder nigâhın Dolanmış gönlüme zülfü siyâhın Bir farkı yok akşam ile sabâhın Tomurcuk güllerim ihtiyâr oldu Gözlerime bakıp söyledin yalan Varımı yoğumu eyledin talan Beyhude masallar geride kalan Kurduğum hayâller târumâr oldu Karanlık geceler dinler derdimi Füsunkâr gözlerin yıkar bendimi Izdırâp içinde buldum kendimi Yazdığım nağmeler isyankâr oldu Mâzîlere çökmüş kara bir bulut Çektiğim acılar ediyor sükut Ne bir arzu kaldı ne de bir umut Bîçâre gönüller karamsar oldu Ehlisevdâ her gün feryât ediyor Ruhum sonsuzluğa doğru gidiyor Duygularım sana elvedâ diyor Gözyaşlarım senden yâdigâr oldu |