Giderim derdim
başka bir zamanda başka bir yerde
kendime bir gelecek kurarım derdim belki dağ başında, belki bir dere kenarında küçük bir kulübem olabilirdi rüzgarların, ormanların iç çekişini ferahlık veren hacmini dinlerim derdim. giderdim hayatın enginine hüzünlü, ahenkli varlığına dalarak şebboyun iki yaprağı arasında ağaçla yeşilin renginden sanatsal zembiller örerim derdim. yer ile gök güzergahından çıkardım gökyüzü bulutlarına dalardım belkide gaflete yumuşak yavaş, yavaş öyle ki nağmeli iksirin saf sesinde uyanırım derdim. şimdi buradayım ama hala orda daima filiz verir doğa orada akar zaman ırmağı belkide hayat bir yolculuk gecenin kıyısında bir renk zihnin oluşumuna yeni bir soluk durmam buralarda giderim derdim. |