daha önce sanırım sosyal medyada gözüme ilişmişti.oradan aklımda kalan şekliyle paylaşmak isterim..

"özlemek tek kelime, üç hece
tek nefeste binlerce ölmece"

__ Cahit Zarifoğlu'nun dediği gibi;
"özlemek ne derin bir duygu böyle, özlemek, ne uzun bir mesafe"


kimini üşütür
kimini büzüştürür .
kimini yakar, kimini yıkar
ağlata ağlata kör eder, tüketir,
iç çektirir, yüreğinden trenler geçirir
hasılı zordur beklemek, bir istasyonda tek başına, bir durakta donuk bir halde.

İnsan sevdiği için özler ..
sevdiği için çeker çilesini ..
sevdiği için kurban eder gözlerini yoluna.

dönecekse beklenen
beklemek ne güzel şey Allah'ım
bir ırmak gibi
gürül gürül özletiyor işte insanı.


özlemek ayrı bir heyecan
gögüs kafesinde bir derin nefes
beklemek en ulu yalnızlığı ruhun
sevmekse en güzel alışkanlığı..

şiirin başlığı fazlasıyla anlatıyor zaten özlemi..
başkaca bir sôze gerek yok aslında..


tebrik ediyorum
hoş gelmişsiniz..

Saygı ve selam ile.

Mavi bir gölün dinginliği içinde / Durdum öylece durdum
Çok ötelerden sesleniyorum /Bilmenin ve anlamanın yetmediği...

Yağmurlarda ıslanmayı,aşkın kokusunu,sevginin rengini / Suyun,toprağın,
havanın bereketli yeşilini,mavisini
// ö z l e d i m ! //

Yoldaşlığını,seninle hemhâl olmayı / Sıcacık gülüşüne sarılıp,gamzende uyumayı
// ö z l e d i m ! //

O uzakları yakın eden,oyun arkadaşımı / Kıyısında dinlendiğim,gönlünün sesini
// ö z l e d i m ! //

Özlemim,yoksunluğundan gayri nedir ki ? / Yokluğun,doluluğum
//b'aşka //

*Bunca sevemezdim ki / Seni bunca özlemesem