Meyve ağacı
Geceler uzadı günler kısaldı
Tohumu toprağa düştü çürüdü Dalları meyvesiz yapraksız kaldı Bedeni muzdarip dallar kurudu Zemheriye karşı sessiz sedasız Mukavemet için zırhe büründü Bekledi baharı dertsiz belasız Devrilmemek için çokta yoruldu Cemreler toprağa düştüğü andan Çürümüş tohumda hayat göründü Baharın sunduğu tap taze candan; Yeniden dirilip kalktı yürüdü Ey Mustafaoğlu düşünsen biraz İnsan öz vatandan neden sürüldü Senden değerli mi bir avuç kiraz; Seni yiyen toprak onu korudu ? Toprağa düşeni zannetme ölü Bağrına gireni er geç doğurdu Mustafaoğlu ilyas Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı bırakıyorum |