NE KALIR GERİYE BİR DÜŞÜN
elimi uzatsam
sesimi duyarsın baksam soluğu kesilir geniz’ imin zamanla her şeyin geçtiğini anlarsın renklerin değiştiğini uzun bir yolun sonunda hüzünlerle köşe kapmaca oynarsın bu öyle bir dipsiz kuyudur ki ağırdan aldıklarını tek tek tartarsın geceler heceleri ağlatır satırlar kelimeleri bir denizdir bu bir çıkar bir batarsın eller göbek atarken sen dertlerine dert katarsın yalnızlıklar bütün maharetini ortaya koyar akort etmek istediklerin tutmaz ayar hepsini alnından öpersin haydi gel her şeyi bağışlayalım natamamlara sen martıları anlat ben gereyim sana kol kanat ne kalır geriye bir düşün tütmeyen bir ocaktan züllerden, küllerden başka |