4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
627
Okunma
//
.
.
.
ne
zaman
tapınsam
aşk’a, ateşe
adı gül, tadı kül
dikensi bir kıvamda
kusuyorum, susuyorum
sudan açlığıma insanlığımın
ne
zaman
tutuşsam
dudaksansam
bakireleğine ateşin
inadına musonlaşıyor
çıralaşamadan bedenim
yutkundukça boğuluyor ecelim
ah
anam,
vah babam
ve en çok ta siz
sevgisiz, sevgililerim
resmettiğiniz cennetinize
hiç, hiç benzemiyor bu dünya
bütün renkler dilsiz, diller dinsiz
su
toprak,
ateş, insan
çöller, denizler
nasıl da üşüyorlar
evrimleşmek ki yetmiyor
devrimleşmek inan şart oldu
elzem oldu ah sevmek, sevişmek..
.
.
.
//
ilhanaşıcıocakikibinyirmiüç
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz