d'evrim// . . . ne zaman tapınsam aşk’a, ateşe adı gül, tadı kül dikensi bir kıvamda kusuyorum, susuyorum sudan açlığıma insanlığımın ne zaman tutuşsam dudaksansam bakireleğine ateşin inadına musonlaşıyor çıralaşamadan bedenim yutkundukça boğuluyor ecelim ah anam, vah babam ve en çok ta siz sevgisiz, sevgililerim resmettiğiniz cennetinize hiç, hiç benzemiyor bu dünya bütün renkler dilsiz, diller dinsiz su toprak, ateş, insan çöller, denizler nasıl da üşüyorlar evrimleşmek ki yetmiyor devrimleşmek inan şart oldu elzem oldu ah sevmek, sevişmek.. . . . // ilhanaşıcıocakikibinyirmiüç |
Emeğine yüreğine sağlık
_____________________________Selamlar