Gurbet
Gencecik yaşında edilir hicret
Anaya, babaya kalınır hasret Çaresiz yüreğe denilir sabret Gözler iki çeşme yurttan ayrılır Garipler hayali peşinde koşar Irak yerde türlü zorluğu aşar Aylar, yıllar geçer; duygular taşar Gurbet elde insan neye sarılır Herkesin davası ekmek davası Özlenir sılanın güzel havası Olmuştur hanesi efkâr yuvası Küs durmak istese kime darılır Göçmen kuşlar gibi uzağa gider Ecnebi ülkede adeta yiter Memleket kokusu burnunda tüter Bu kadar kederden mermer yarılır Yandıkça sineler omuzlar çöker Bir hısım görenler içini döker Her türlü çileyi mecburen çeker Bunca ağır yükten gönül kırılır Seğmenoğlu |
Hoş memlekette kalsak ne yapacaktık?
Hele 85 ten sonra bu göç olayı hızlandı. Anadolu boşaldı resmen.
Çocukluğumu hatırlıyorum da o zamanlar insanlar daha mutluydu. Fakirdi ama yarın endişesi yoktu.
Güzel bir eser tebrik ederim hocam.
Selamlar saygılar.