Bir ocak ayı idi karlar yağarken,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Umutlarım tükenip çilem doğarken,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Felek hiç güldürmedi her gün ağlattı,
Ufak yaşımda beni yetim bıraktı,
Yıl bin dokuz yüz yetmiş üç ay ocaktı,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Bülbüller uçtu baykuş kondu gülüme,
Yıkıldı gök kubbeler çöktü üstüme,
Yaş kırk ikiydi boyun eğdi ölüme,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Ayım mahsumlaştı da güneşim söndü,
Dünyam karardı birden mahşere döndü,
On yedi ocak tam da çarşamba gündü,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Oysa ki ben babamı ne çok sevmiştim,
Dünyaya o istedi diye gelmiştim.
Ben daha on altıma yeni girmiştim.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Bir baba bu kadar çok sevilir elbet,
Neyleyim olsa dünya dolusu servet,
Babanın yerini tutmaz hiç bir kuvvet.
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...



Gelmez olsaydın sen hiç on yedi ocak,
Çile verdin dert verdin hep kucak kucak,
Dünya artık bize de mezar olacak,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...

*

Kuşaktan kuşağa hep sürer çilemiz,
Babam yetim kalmıştı bizde yetimiz,
TAŞGIN’ ım her gün dua söyler dilimiz,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...

( C ) Zekeriya TAŞGIN
Çilekeş
17/01/2023 > S.00:16:04 - Salı ( ANKARA )
17/01/1973 - 17/01/2023 " Merhum Babamın Aramızdan Ayrılışının 50.Yılında Onu Özlemle Hasretle Minnetle Anıyoruz Ruhu Şad Mekanı Cennet Olsun Amin...