TANRI KATINDA...
aklımda soru: neden perdelenmişti ki gözlerim?
ay pırıltısı endamına bulutlar gölge mi düşürmüştü belki de yorgun kalbime bakar körlük musallat olmuştu her an gülüşlerin karşımda iken bakışlarım karanlıktaymiş gökyüzünde şimşekler çakarken yağmur olup çiselediğinde gönül haneme su olup çağladığında durgun nehirlerimde çölleşen toprağımda çiçek çiçek açtığında uyanabildim uykudan baktim ki bir sabah yıllardır ağlayan yaralı yüreğimden güneş gibi doğdun farkına varmadan saçlarının buklesine tutunuverdim kaf dağı ardında, tanrı dağları eteginde, Ötüken yaylalarında, Orhun ırmağı kenarında kırk gün, kırk gece toyumuz kuruldu tanrı katında... Zafer Direniş ... hayalin bile güzel yaşamaya... |