BU NASIL GİDİŞTİ

Giden gidene;
Gidenlerin yoluna, karlar yağsada
Dereler taşıp, dağlar aksada
Gidenler, mütllaka gidecektir.

Gittikleri yer;
Ölüm değil ya, ölümden öte
Ölümü tadmak için, gidilen yer.

Bir yanı yeşil bağ bahçe;
Bir yanı, har’dan kızıl ateş.

Gidenlerin; Kimler olduğunu bilmek
Gidenlerle uzaktan gitmek,
Dokunamadan vedalaşmak, çok acı.

Kendince vedalaşmıştı;
Bu ne güzel sessiz, sedasız
Selalı gidişti.

Herşeyi; Tek başına halletmiş,
Ne alacak kalmış, nede borç
Ne küslük, nede öfke.

O’ kadar çok giden var ki;
Gün günün ardından,
Baka, baka şaşa kalıyor.

Gitme diyemiyoruz’ki;
Eline, ayağına yapışamıyoruz’ki,
Gücümüz yetmez, sözümüz geçmez.

Biz kim, gitmeyin demek kim..?

Biz bilmeyiz;
Gidenler, nereye gider.

Belki; Bağ bahçede, gül olmaya
Belkide, kızıl har’dan, nar olmaya.

Biz bilmeyiz, ev sahibi bilir..!

Biz; Henüz gitmeyenler,
Bize düşen, işler sözler.

Gidenlerin ardından;
Güzel sözlerimizle,
Heybelerini doldurmak,
Ardlarından taşımak.

Gönülden vedalarımızla;
Yakından, uzaktan uğurlamalı
Ne el oğlu, ne el kızı, dememli.

Gittikleri yerlerde;
Zengin olmalarını sağlamak.

Bu nasıl gidişti diyip;
İçli, içli ağlamak.

Bize düşen; İşler, sözler bunlar...!!

Bilent ATALAY
13*01*2023
Bursa