Düşlerde yaşayan, neyim varsa hiç oldu,
Fırlattı ateşini, ben istemeden, o kondu,
Buz gibi soğuk geceler, yüreğime okundu,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

Karanlık Dünya’dayım, tek, bir başıma,
Gönülde, yürekte hasret, arama acıma,
Dinlenmiş kalp yok, ne kattı yaşantıma,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

İliklerinde duyduğun, özlemin ta kendisi,
Yaralandım, içte yara, vede acı biberimsi,
Dardayım sevdam la, olunmuyor efendisi,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

Kapalı duygulara, eskimez ki yaşanmışlık,
Bomboş yüreği, dolmuyor ki hemen anlık,
Tüm duygular bende, duymam pişmanlık,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

Tutsaksın, ezilmekte sin, kuru aşk acısına,
İçine dökülen gözyaşı, belki budalaca sına,
Kin dolu düşünceleri var, anlamsızca sına,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

Hani cesur belleriz bizi, her işin başında,
Kavak yeli başımızda, ilk adım esnasında,
Yer yüzü, gök yüzü benim, deriz, boş seda,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..

"Her şey geçer"dediler, geçmedi ara-sıra,
Öpmüyor aşk yaraları, bekleme bal sara,
Söndürmez yalnızlığı, yanıyor, çıra çıra,
Hükmetmek imkansız, aşkın yarasına!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)