SEN AĞLAMA ÖYLE
sen ağlama öyle
karanlık gecelerimin figanına Balta Limanıma Rumeli Hisarıma arıma, yarım kalmış şarkılarıma ağlama yüreğimi de dağlama bırak boğazına sarılayım bırak yüzüne bir buse kondurayım ben yalnızlığımı Kapalı Çarşıda ararım Eminönü’ den firar eder Ortaköy’ den çıkarım ben böyleyim işte hep söylemek istediklerimi ağzımda tıkarım seni yazarım kıyıma vuran her dalgaya her dumanlı buluta her kırık umuda seni yazarım çığlığımda kısılır sesim kesilir nefesim artar ıssızlığım sahipsizliğim artar belki de tıka basa kifayetsizliğimi tadarım Güneş’e ser beni Sobada ısıt bitsin bu tehdit bitsin bu gel git bende insanım nihayet bir gün en olunmaz yerimden kanarım |
Saygı ve selamlarımla