BEN KAYIP BİR ZAMANI ÇEVİRİYORUM YA DA ELLERİM ÖDÜNÇ ALINMIŞ BİR SERÇE KANADI SADECE ÇIRPINIYORUMöyle düşkünlüğümü, öyle perişanlığımı, öyle sessizliğin gizini, öyle bir çocuk gibi bağıra çağıra dilime doladım, yorgunluğu, elimden düşürüyorum, sabrı, çekmeceli kalbime tıkıştırıyorum, içimde ki çocuk, söz dinlemez, çikolataya kanmaz, açmış çekmeceleri sabrı çiğniyor, bağır çağır küfret dedi, içimin içinde ki serçeler, kime ve niye dedim, bir ötüşün elinden tuttular sağır edercesine, ben kayboluyorum, ya da yitiyorum, tıpkı su gibi, ne bardak doluyor, ne susuzluk bitiyor, üstümde bir ağırlık var, gün başlamadan bitmiş, ben benden kayıp, sanki çalınmış bir zamanın kepçesini elime vermişler, ben kayıp bir zamanı çeviriyorum ya da , ellerim ödünç alınmış, bir serçe kanadı, sadece çırpınıyorum … Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |