İSTANBUL SESSİZ
Güneş doğsada penceremden içeri
Eritse buz dağına dönmüş yüreğimi Ellerin hâlâ ellerimdeymiş gibi Buralar sensiz İstanbul sessiz Feleğin çemberine dolanmış yürürken Boynumda ip daha dur deme erken Bastığım yerde bile acı varken Buralar sensiz İstanbul sessiz Bu kalabalık şehirde nefes alamazken Bir ses bir ışık bir yüz beklerken Karanlıklar şehrinin dibine dalıp giderken Buralar sensiz İstanbul sessiz Denizin maviliklerine son kez bakarken Yüzümdeki gülümsemeyi silip atarken Kalbimi söküp boğaza fırlatırken Buralar sensiz İstanbul sessiz Bedriye Çam 04.01.2023 |