EY KAHVE GÖZLÜM
Akrep imiş, yelkovanmış, anlamsız bana
Benin vaktim sende durdu, ey kara gözlüm Gülüşlerin serum oldu, karıştı kana Bütün gonklar, seni vurdu, ey kahve gözlüm. Bakışların bu Ozan’a ettirir biat Bal dudağın saniyedir, yanağın saat Uykunda uyumak canan, en büyük murat Rahman,beni sana kurdu, ey kahve gözlüm Başlar aşkın kışı yârim ,Çatsan kaşını Yazı getirir göğsüme, koysan başını Gülüşlerin siler canan, gözüm yaşını Leyla, Mecnun bizi sordu, ey kahve gözlüm. Aradım,dağ, deniz, orman yıllarca seni Bir umuda tuttun canan, beklettin beni Ben iftara saklıyorum, ruhu, bedeni İşve, nazın beni yordu ,ey kahve gözlüm. Kara sevdam, gizli yaram ,ruhumun dili Sen bağırır, sen çığrışır, Ali’nin dili Olmadığın her yer bana, bil gurbet eli Bu bekleyiş nece zordu, ey kahve gözlüm Ozan Ali AYDIN |