GÖMDÜM
GÖMDÜM...
Karadeniz’in hırçın dalgalarını, karlı sarp dağlarını, geçilmez denilen yollarını aştım da; bir gururumu aşamadım. & Yüreğimin gökyüzünde kartal misâli süzülen sevdamı, vatan bildiğim yüreğinde, sürgün ettiğin adımı, beş para etmez bir soysuza, sattın yaşananları, sana puslu gecede bir âh, kışta bir ayaz bırakıyorum. & Sevda denen tünelin sonu karanlık olsa da kardelen denen çiçeğin zehir koksa da gözyaşım matemine zemzem olsa da gönül kiblegâhım virân olsa da... & Sanma ki öldüm, sanma ki üzüldüm. Öldüğün gün hatıra defterine: Kendime bin şükür, sana da bin teşekkür ile seni gömdüm. Ben seni gömdüm. |
tebrikler
esenlikler dilerim